Η λαγάνα είναι νόστιμη και τραγανή, όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η προέλευσή της.
Αν και έθιμο που σηματοδοτεί την έναρξη της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής, το όνομά της προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό «λάγανον», ένα έδεσμα της αρχαιότητας.
Αρκετές είναι και οι αναφορές της σε αρχαία ελληνικά κείμενα:
Στις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη θα συναντήσει κανείς την φράση «λαγάνα πέττεται», δηλαδή «λαγάνες γίνονται», ενώ ο Οράτιος την είχε χαρακτηρίσει «το γλύκισμα των φτωχών».
Μια άλλη θεωρία θέλει η λαγάνα να παρομοιάζεται με τον άρτο που κατανάλωσαν οι Ισραηλίτες κατά την έξοδό τους από την Αίγυπτο, από τότε και μέχρι τη στιγμή που ο Χριστός ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.
Όσον αφορά την ονομασία «Καθαρά Δευτέρα», αυτή φαίνεται να προήλθε από την συνήθεια που είχαν οι νοικοκυραίοι την ημέρα αυτή να πλένουν με ζεστό νερό όλα τα μαγειρικά σκεύη.
Στη συνέχεια, τα κρεμούσαν στη θέση τους, όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας.
Επίσης, κατά την ημέρα αυτή, εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο και έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά, όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και λαγάνα.
Το έθιμο είχε συμβολικό χαρακτήρα, καθώς, μέσω του καθαρίσματος των σκευών και της λιτής διατροφής, ο άνθρωπος προετοιμαζόταν, μετά τις Απόκριες, για την «κάθαρση» που έρχεται με την Ανάσταση του Ιησού.
huffingtonpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου