Το να χάνουν δυο νέοι άνθρωποι τη ζωή τους και άλλοι τρεις να δίνουν μάχη για αυτή, είναι ασφαλώς ένα εξαιρετικά θλιβερό γεγονός.
Η ανθρώπινη καθημερινότητα είναι γεμάτη από τραγικά περιστατικά που συμβαίνουν ανά πάσα στιγμή και δεν «χωνεύονται» εύκολα από το ανθρώπινο μυαλό.
Όμως συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν.
Είτε πρόκειται για ένα μαγκάλι, είτε πρόκειται για ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, είτε πρόκειται για μια ξαφνική ασθένεια, ο πόνος και η τραγωδία είναι συνθήκες της ανθρώπινης ύπαρξης και δεν μπορεί κανένας να ξεφύγει από αυτές.
Πριν από μερικές μέρες είπα σε μια φίλη στο twitter πως δεν θα γράψω για αυτό το θέμα, διότι δεν ανέχομαι την εκμετάλλευση που γίνεται.
Σήμερα γράφω τελικά, ακριβώς για αυτό το λόγο.
Διότι από την ημέρα αυτού του τραγικού συμβάντος μέχρι σήμερα, αυτά τα δυο παλληκάρια που χάθηκαν, έχουν γίνει αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης που επιχειρεί να επενδύσει πάνω στον ανθρώπινο πόνο για να εισπράξει είτε πολιτικές, είτε οικονομικές υπεραξίες.
Μια περιήγηση στο διαδίκτυο βεβαιώνει του λόγου το αληθές.
Δεν υπάρχει site και blog που να μην αναλώθηκε σε φτηνούς συναισθηματισμούς μέσα από άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο και ό,τι άλλο κατεβάζει το μυαλό ανθρώπων που ενδιαφέρονται είτε να κάνουν προπαγάνδα, είτε να «καβαλήσουν» στο κύμα, να αυξήσουν την επισκεψιμότητά τους και να την εξαργυρώσουν σε μερικά διαφημιστικά banners.
Είναι αυτή η στάση σεβασμός στη μνήμη δυο παιδιών που χάθηκαν;
Αντέχει στη κοινή λογική η εξίσωση: ακριβό πετρέλαιο άρα η κυβέρνηση και το μνημόνιο δολοφόνησαν τα παιδιά;
Δηλαδή, αν αύριο κάποιος εξαιτίας της ακριβής βενζίνης πάρει το λεωφορείο και πέσει και σπάσει το πόδι του κατά την αποβίβαση θα πρέπει να αποδώσει την ευθύνη στην… τρόικα;
Έχω ασκήσει σκληρή κριτική στην κυβέρνηση κι έχω διατυπώσει ευθέως την άποψή μου πως με τα μνημόνια κάνουμε μια «τρύπα στο νερό».
Είμαι ο τελευταίος που θα δικαιολογούσε την πολιτική που ακολουθείται από μια γερμανοποιημένη Ευρωπαϊκή Ένωση και οδηγεί μόνο στην ύφεση, την ανεργία και στον …Πέπε Γκρίλλο.
Την ίδια στιγμή χθες ο Dow Jones έπιασε νέο ιστορικό υψηλό πάνω από τις 14.200 μονάδες γιατί η Fed διαβεβαιώνει πως θα συνεχίσει να διοχετεύει ρευστότητα στην αγορά.
Κάτι που αρνείται πεισματικά να κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παίζοντας το παιχνίδι των Γερμανών. Για όλα αυτά όμως δεν ακούγεται κιχ από τους αντιμνημονιακούς «επαναστάτες». Τσιμουδιά!
Με ενοχλεί λοιπόν βαθιά σαν άνθρωπο να βλέπω πως το έλλειμμα στρατηγικής και πολιτικής πρότασης να υποκαθίσταται από βουτυρομπεμπέδικες σαχλαμάρες όπως αυτές των νεολαίων του ΣΥΡΙΖΑ που πήγαν χθες και πέταξαν κάρβουνα έξω από το υπουργείο Οικονομικών, εκμεταλλευόμενοι την ημέρα της κηδείας του ενός φοιτητή.
Σαν τα κοράκια κάνουν κύκλους πάνω από δύο σoρούς καθώς δεν θέλουν, δεν μπορούν ή δεν ξέρουν να πουν οτιδήποτε θα βοηθούσε να βγει η κοινωνία από την παρακμή μέσα στην οποία βουλιάζει. Τα κοράκια περιμένουν την ασφυξία της κοινωνίας από το μονοξείδιο της προπαγάνδας για να ορμήσουν στη εύκολη λεία τους.
ΥΓ: Είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί κανείς, οφείλει να αναγνωρίσει την έντιμη και καθαρή στάση του Αλέκου Αλαβάνου που ανακοίνωσε την ίδρυση πολιτικού φορέα που έχει ως στρατηγικό στόχο την επιστροφή στη δραχμή. Ούτε «Ζάππεια», ούτε «κωλοτούμπες», ούτε «επαναδιαπραγματεύσεις» που έχουν αναγάγει το «παπατζηλίκι» σε …υψηλή πολιτική.
ΠΗΓΗ.rizopoulospost.com
Η ανθρώπινη καθημερινότητα είναι γεμάτη από τραγικά περιστατικά που συμβαίνουν ανά πάσα στιγμή και δεν «χωνεύονται» εύκολα από το ανθρώπινο μυαλό.Όμως συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν.
Είτε πρόκειται για ένα μαγκάλι, είτε πρόκειται για ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, είτε πρόκειται για μια ξαφνική ασθένεια, ο πόνος και η τραγωδία είναι συνθήκες της ανθρώπινης ύπαρξης και δεν μπορεί κανένας να ξεφύγει από αυτές.
Πριν από μερικές μέρες είπα σε μια φίλη στο twitter πως δεν θα γράψω για αυτό το θέμα, διότι δεν ανέχομαι την εκμετάλλευση που γίνεται.
Σήμερα γράφω τελικά, ακριβώς για αυτό το λόγο.
Διότι από την ημέρα αυτού του τραγικού συμβάντος μέχρι σήμερα, αυτά τα δυο παλληκάρια που χάθηκαν, έχουν γίνει αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης που επιχειρεί να επενδύσει πάνω στον ανθρώπινο πόνο για να εισπράξει είτε πολιτικές, είτε οικονομικές υπεραξίες.
Μια περιήγηση στο διαδίκτυο βεβαιώνει του λόγου το αληθές.
Δεν υπάρχει site και blog που να μην αναλώθηκε σε φτηνούς συναισθηματισμούς μέσα από άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο και ό,τι άλλο κατεβάζει το μυαλό ανθρώπων που ενδιαφέρονται είτε να κάνουν προπαγάνδα, είτε να «καβαλήσουν» στο κύμα, να αυξήσουν την επισκεψιμότητά τους και να την εξαργυρώσουν σε μερικά διαφημιστικά banners.
Είναι αυτή η στάση σεβασμός στη μνήμη δυο παιδιών που χάθηκαν;
Αντέχει στη κοινή λογική η εξίσωση: ακριβό πετρέλαιο άρα η κυβέρνηση και το μνημόνιο δολοφόνησαν τα παιδιά;
Δηλαδή, αν αύριο κάποιος εξαιτίας της ακριβής βενζίνης πάρει το λεωφορείο και πέσει και σπάσει το πόδι του κατά την αποβίβαση θα πρέπει να αποδώσει την ευθύνη στην… τρόικα;
Έχω ασκήσει σκληρή κριτική στην κυβέρνηση κι έχω διατυπώσει ευθέως την άποψή μου πως με τα μνημόνια κάνουμε μια «τρύπα στο νερό».
Είμαι ο τελευταίος που θα δικαιολογούσε την πολιτική που ακολουθείται από μια γερμανοποιημένη Ευρωπαϊκή Ένωση και οδηγεί μόνο στην ύφεση, την ανεργία και στον …Πέπε Γκρίλλο.
Την ίδια στιγμή χθες ο Dow Jones έπιασε νέο ιστορικό υψηλό πάνω από τις 14.200 μονάδες γιατί η Fed διαβεβαιώνει πως θα συνεχίσει να διοχετεύει ρευστότητα στην αγορά.
Κάτι που αρνείται πεισματικά να κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παίζοντας το παιχνίδι των Γερμανών. Για όλα αυτά όμως δεν ακούγεται κιχ από τους αντιμνημονιακούς «επαναστάτες». Τσιμουδιά!
Με ενοχλεί λοιπόν βαθιά σαν άνθρωπο να βλέπω πως το έλλειμμα στρατηγικής και πολιτικής πρότασης να υποκαθίσταται από βουτυρομπεμπέδικες σαχλαμάρες όπως αυτές των νεολαίων του ΣΥΡΙΖΑ που πήγαν χθες και πέταξαν κάρβουνα έξω από το υπουργείο Οικονομικών, εκμεταλλευόμενοι την ημέρα της κηδείας του ενός φοιτητή.
Σαν τα κοράκια κάνουν κύκλους πάνω από δύο σoρούς καθώς δεν θέλουν, δεν μπορούν ή δεν ξέρουν να πουν οτιδήποτε θα βοηθούσε να βγει η κοινωνία από την παρακμή μέσα στην οποία βουλιάζει. Τα κοράκια περιμένουν την ασφυξία της κοινωνίας από το μονοξείδιο της προπαγάνδας για να ορμήσουν στη εύκολη λεία τους.
ΥΓ: Είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί κανείς, οφείλει να αναγνωρίσει την έντιμη και καθαρή στάση του Αλέκου Αλαβάνου που ανακοίνωσε την ίδρυση πολιτικού φορέα που έχει ως στρατηγικό στόχο την επιστροφή στη δραχμή. Ούτε «Ζάππεια», ούτε «κωλοτούμπες», ούτε «επαναδιαπραγματεύσεις» που έχουν αναγάγει το «παπατζηλίκι» σε …υψηλή πολιτική.
ΠΗΓΗ.rizopoulospost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου