«Ετσι φέραμε τον Αλέξανδρο στο Λούβρο»

Η Σοφί Ντεκάν, επιμελήτρια της μεγαλύτερης έκθεσης που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ για τον έλληνα στρατηλάτη, μάς ξεναγεί στον χώρο του παρισινού μουσείου και εξηγεί γιατί κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Παρίσι, στα εγκαίνια της πολυαναμενόμενης έκθεσης «Στο Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου – Η Αρχαία Μακεδονία». Μετά την ξενάγηση των ελλήνων και γάλλων επίσημων προσκεκλημένων, η γαλλίδα επιμελήτρια της έκθεσης και υπεύθυνη του Τμήματος Ελληνικών, Ετρουσκικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων του Μουσείου, Σοφί Ντεκάν, με βλέμμα εμφανώς κουρασμένο αλλά γεμάτο ικανοποίηση, μας μιλά για τη μοναδική αυτή έκθεση που το διεθνές κοινό θα μπορεί να επισκεφθεί μέχρι τις 16 Ιανουαρίου του 2012.
Πότε γεννήθηκε η ιδέα αυτής της έκθεσης;
Πριν από περίπου επτά χρόνια. Ηξερα ότι η Βόρεια Ελλάδα ήταν πολύ πλούσια σε αρχαιολογικά ευρήματα, πράγμα άγνωστο στο γαλλικό κοινό, παρά τις πολύ σημαντικές ανακαλύψεις που έγιναν ιδιαίτερα από το 1977 και μετά. Διοργανώσαμε λοιπόν στο Λούβρο ένα συνέδριο για να παρουσιάσουμε στους επιστήμονες και στο κοινό δείγματα ελληνικής ζωγραφικής που βρέθηκαν σε υπέροχα διακοσμημένους νεοανακαλυφθέντες αρχαίους τάφους της περιοχής. Ο Ανρί Λουαρέτ, μάλιστα, ο πρόεδρος – διευθυντής του Λούβρου, εξέφρασε την επιθυμία να γνωρίσει ο προσωπικά την περιοχή της Βόρειας Ελλάδας.
Ετσι, τον Δεκέμβριο του 2005 ήρθαμε μαζί στην Ελλάδα, πήγαμε στο Δίον, στη Βεργίνα, στη Θεσσαλονίκη, στα Στάγειρα, στην Αμφίπολη και αλλού και μαζί με άλλους έλληνες συναδέλφους τού δείξαμε ότι θα μπορούσε να γίνει μια έκθεση στο Λούβρο σε συνεργασία με τα πιο σημαντικά μουσεία της Βόρειας Ελλάδας. Οταν είδε τις δυνατότητες που υπήρχαν, δέχτηκε αμέσως.
Ποια είναι τα μέρη της έκθεσης;
Το πρώτο μέρος είναι αφιερωμένο στην ιστορία των αρχαιολογικών ανασκαφών της αρχαίας Μακεδονίας. Στο δεύτερο μέρος ακολουθούμε την ιστορία χρονολογικά από τον 15ο αι. π.Χ. μέχρι το τέλος του 6ου αι. π.Χ. Το τρίτο μέρος είναι αφιερωμένο στη δυναστεία των Τεμενιδών (5ος αι. π.Χ. – 4ος αι. π.Χ.) από τον Αλέξανδρο Α’ μέχρι τον Αλέξανδρο Γ’, δηλαδή τον Μέγα Αλέξανδρο.
Τις κατακτήσεις του τις δείχνει ένας χάρτης του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, πάνω στον οποίον βρίσκεται ένας άλλος χάρτης με τον τότε γνωστό κόσμο, όπως τον περιέγραφε ο Αριστοτέλης. Σύμφωνα με αυτόν, ο κόσμος είχε σχήμα αμυγδάλου και περιβαλλόταν από νερό. Ο Αλέξανδρος πήγε μέχρι τα ανατολικά σύνορά του και ήθελε να συνεχίσει για να δει τι υπήρχε πέρα από αυτά. Ο στρατός του όμως αρνήθηκε. Φαίνεται μάλιστα πως προετοίμαζε και την κατάκτηση της Δύσης προς το Γιβραλτάρ, πράγμα το οποίο σίγουρα θα έκανε αν δεν τον προλάβαινε ο θάνατος. Αν το είχε κάνει, η Ιστορία θα ήταν εντελώς διαφορετική.
Το πέμπτο μέρος της έκθεσης είναι θεματικό και παρουσιάζει την κοινωνία του μακεδονικού βασιλείου, ενώ το έκτο τμήμα είναι αφιερωμένο στην καλλιτεχνική παραγωγή, όπου μπορούμε να δούμε αριστουργήματα χρυσοχοΐας, υαλουργίας και κεραμικής. Το έβδομο τμήμα είναι επίσης θεματικό και είναι αφιερωμένο στη θρησκεία και τον θάνατο.
Επειτα επιστρέφουμε στη χρονολογική παρουσίαση με το όγδοο τμήμα που είναι αφιερωμένο στην κατάκτηση της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους. Εκεί έχουμε ευρήματα ακόμα και του 17ου αι. μ.Χ. που δείχνουν ότι ο Αλέξανδρος εξακολούθησε να είναι παρών στη μνήμη των κοινοτήτων της Θεσσαλονίκης, όπως, για παράδειγμα, των Σεφαραδιτών. Τέλος, το ένατο τμήμα είναι αφιερωμένο στη γέννηση του μύθου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τα έργα που τον απεικονίζουν δείχνουν ότι θεοποιήθηκε πολύ νωρίς μετά τον θάνατό του και πως ο μύθος του εξαπλώθηκε γρήγορα σε Δύση και Ανατολή.
Η έκθεση τελειώνει με τέσσερα χρυσά μετάλλια του 3ου αι. μ.Χ., ένα από οποία απεικονίζει την Ολυμπιάδα, ένα άλλο τον Φίλιππο και τα άλλα δύο τον Αλέξανδρο. Βλέπουμε λοιπόν ότι πέντε και πλέον αιώνες μετά τον θάνατό του, η λατρεία των ανθρώπων προς την οικογένειά του ήταν το ίδιο ζωντανή κι αυτό αποτελεί σημαντική μαρτυρία της μεγάλης φήμης του. Ακόμα και σήμερα η χαρισματική του προσωπικότητα είναι γνωστή σε όλον τον κόσμο.ΠΗΓΗ.gdailynews