Γκύντερ Γκρας: Ποίημα διαμαρτυρίας για την Ελλάδα

Μαρτυρία ψυχής και πνεύματος καταθέτει μία από τις μεγαλύτερες εν ζωή φυσιογνωμίες του ευρωπαϊκού πνεύματος,ο Γερμανός νομπελίστας Γκύντερ Γκρας, με ένα ποίημα που δημοσιεύει στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας «Σιντόιτσε Τσάιτουνγκ» (Süddeutsche Zeitung) του Μονάχου.

Ο τίτλος «Ντροπή της Ευρώπης».

Ο Γκρας επιχειρεί με ειρωνεία πικρόχολη κι απογοήτευση να στείλει ένα συγκεκριμένο μήνυμα προς το πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο της Γερμανίας να αμβλύνει τις πιέσεις προς την Ελλάδα, τη χώρα που αποτέλεσε τη μήτρα του πολιτισμού και της σημερινής Ευρώπης.
Με κυνικότητα που θυμίζει τον Μπέρτολ Μπρεχτ,ο Γερμανός νομπελίστας ψέγει το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο και αντιτάσσει την εικόνα της Ελλάδας με το κλασσικό μεγαλείο απέναντι στη λάσπη του φτωχού, παρακμασμένου και διεφθαρμένου κράτους.

Ο Γκύντερ Γκρας είναι ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς Γερμανούς συγγραφείς ο οποίος βραβεύτηκε το 1999 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Εκτός από τα μυθιστορήματα με τα οποία έγινε γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο,έγραψε θεατρικά έργα και ασχολήθηκε με την ποίηση.Συγχρόνως είχε έντονη ανάμειξη στην πολιτική ζωή της Γερμανίας.

Ο Γκύντερ Γκρας,για πάνω από μισό αιώνα αποτελεί ένα είδος ηθικής συνείδησης της Γερμανίας,καθώς με το σύνολο του λογοτεχνικού του έργου και τις δημόσιες παρεμβάσεις του προσπάθησε να εμποδίσει τον εφησυχασμό των συμπατριωτών του,που μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο,ήθελαν να κλείσουν τους λογαριασμούς τους με το παρελθόν,ξεχνώντας τα ναζιστικά εγκλήματα.

Ντροπή της Ευρώπης

Ένα ποίημα από τον Γκύντερ Γκρας

Κοντά στο χάος, διότι δεν ταιριάζει στις αγορές.
Αποστασιοποιήθηκες από τη χώρα που σου έδωσε ρίζες.
Ό,τι αναζήτησες με την ψυχή σου, έκρινες πως κατέκτησες.
Και τ' αξιολόγησες μ' αξία απολειφαδιού.
Σαν γυμνή ταπεινωμένη, διαπομπεύουν τη χώρα τούτη,
μα παροιμία δίδασκε να της χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Καταδικασμένη στη φτώχεια, χώρα με πλούτο
που διακοσμεί μουσεία, με ανοίκεια και λάθρα λάφυρα.
Ορδές επέδραμαν με όπλων βία
στ' αγιασμένα νησιά σου, κρατούσαν τον Χαΐδερλιν στων στολών τις τσέπες.
Χώρα έγινες ανεπιθύμητη, ενώ Συνταγματάρχες σου
γίναν καλοδεχούμενοι σύμμαχοι.
Χώρα αποκαθηλωμένη από δικαιώματα, στημένη από ισχυρογνώμονες,
αυστηρά και δίχως έλεος.
Αντιστέκεται μαυροντυμένη η Αντιγόνη και στο πανελλήνιο
πένθος φέρει ο λαός, αυτός που κάποτε ήταν ξένιος.
Μακρά απ' τα σύνορα οι οικείοι του Κροίσου κόμισαν ό,τι έλαμπε χρυσό
κι εσύ τα δέχθηκες στα κελάρια σου.
Πιες! Επιτέλους πιες! Οικτίρουν οι υποτακτικοί των επιθεωρητών
αλλά οργίλος ο Σωκράτης πετά το ποτήρι γεμάτο.
Βλασφημούν σε μεικτή χορωδία την ουσία και τον λόγο σου,
ενώ οι θεοί ξεσηκώνονται όταν τους εξορίζεις απ' τον Όλυμπο...
Δίχως φιλότιμο θα μαραθείς δίχως τη χώρα τούτη,
το πνεύμα που σε εμπνεύστηκε Ευρώπη...
ΠΗΓΗ.newsbomb.gr