Ο πατέρας του ήταν απόγονος αγωνιστών της Επανάστασης του 1821 και ανατράφηκε μέσα σε μια ιστορική για την εποχή οικογένεια.
Από το 1910 εμφανίστηκε στο προσκήνιο με έργα του που αρχικά δημοσίευε στις εφημερίδες με το ψευδώνυμο, Κάλλις Εσπερινός.
Το 1929, έλαβε το Α” βραβείο διηγήματος για το πεζό «Ο καπετάν Σουρμελής ο Στουραΐτης» και αποκαλύφθηκε το πραγματικό του όνομα, το οποίο και χρησιμοποιούσε μετέπειτα.
Tο ύφος γραφής του ιδιόρρυθμο και ιδιότροπο.
Ο χαρακτήρας του, σε όλα τα έργα του έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις καθιερωμένες αξίες της ζωής και του αστικού πολιτισμού.
Χρησιμοποιεί την ελληνική γλώσσα, με τρόπο αναρχικό, παράδοξο, δεν ακολουθεί γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες και εισάγει τον υπερρεαλιστικό τρόπο γραφής στη λογοτεχνία.
Έζησε, εργάστηκε, δημιούργησε και συνδέθηκε με την πόλη της Χαλκίδας.
Έγραψε για αυτήν σαν να είχε γυναικεία μορφή.
Υπήρξε κριτικός, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και πεζογράφος και το έργο του, στο σύνολό του αποτέλεσε έκφραση του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα.
Στην αγαπημένη του αυτή πόλη βρίσκεται και το προς τιμήν του «Μουσείο Σκαρίμπα» ενώ, συνθέτες όπως ο Διονύσης Τσακνής μελοποίησαν ποιήματά του.
Από τα σημαντικότερα έργα του είναι:
Καϋμοί στο Γριπονήσι, διηγήματα (1930)
Το θείο τραγί, διηγήματα (1933)
Μαριάμπας, μυθιστόρημα (1935)
Ουλαλούμ, ποιήματα (1936)
Το σόλο του Φίγκαρω, μυθιστόρημα (1939)
Εαυτούληδες, ποιήματα (1952)
Ο ήχος του κώδωνος, θέατρο (1951)
Το Βατερλώ δύο γελοίων, μυθιστόρημα (1959)
Η μαθητευομένη των τακουνιών, τρεις νουβέλες (1961)
Βοϊδάγγελοι, ποιήματα (1968)
Τρεις άδειες καρέκλες, διηγήματα (1976)
Αντι-Καραγκιόζης ο Μέγας, θέατρο (1977)
Τα πουλιά με το λάστιχο, μυθιστόρημα,χρονογραφήματα (1978)
Τα καγκουρώ, θέατρο (1979)
Σπαζοκεφαλιές στον ουρανό, αντιδιηγήματα (1979)
Η κυρία του τραίνου, θέατρο (1980)
Ο πάτερ Συνέσιος, θέατρο (1980)
post4life.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου