Σε μια εποχή παρατεταμένης ανομίας και εγκληματικότητας, μια απόφαση ελληνικού δικαστηρίου έρχεται να προκαλέσει έντονο προβληματισμό για τις συνέπειες του μνημονίου και την αποσαρθρώση του κράτους δικαίου.
Ο λόγος για την πρόσφατη αθώωση 15 παράνομων μεταναστών που δραπέτευσαν στις 30 Σεπτεμβρίου από τα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ηγουμενίτσας.
Το σκεπτικό του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ηγουμενίτσας στηρίχτηκε στην λογική ότι οι 15 αυτοί άνθρωποι δεν έπρεπε να κριθούν ένοχοι για «απόδραση κρατουμένου» διότι διέπραξαν το αδίκημα ενώ βρίσκονταν σε κατάσταση ανάγκης που αποκλείει τον καταλογισμό ατομικής ευθύνης.
Πράγματι, οι κατηγορούμενοι είχαν εγκλειστεί μαζί με άλλους 13 κρατουμένους σε ένα χώρο που δεν ξεπερνούσε τα 15 τ.μ, στον οποίον δεν μπορούσαν να ικανοποιήσουν βασικές ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού και ούτε καν είχαν χώρο κατάκλισης. Ο ίδιος ο Πλημμελειοδίκης Αθ. Τερζούδης δήλωσε χαρακτηριστικά κατά την ανάγνωση του δικαστικού πορίσματος, απευθυνόμενος προς τους κατηγορούμενους ότι «Δραπετεύσατε από τον εξευτελισμό γι’αυτό είστε αθώοι». Στηριζόμενο σε αυτά τα στοιχεία, το δικαστήριο έκρινε ότι παραβιάζονται τα άρθρα 3, 8, 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και κήρυξε τους κατηγορούμενους αθώους, ενώ επέβαλε στο Δημόσιο να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα.
Κανείς δεν στέκεται υπεράνω της ελληνικής δικαιοσύνης για να κρίνει μια δικαστική απόφαση. Όμως δεν γίνεται να μην προβληματίσει το γεγονός ότι ένα ελληνικό δικαστήριο αναγκάζεται να υπερασπιστεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια εις βάρος της δημόσιας ασφάλειας λόγω των αδυναμιών του κράτους να στεγάσει επαρκώς τους παρανομούντες μετανάστες. Εδώ ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι προφανής, είναι ο κίνδυνος της προσαρμογής των δικαστικών αποφάσεων στα πενιχρά μέσα καταστολής και σωφρονισμού των παραβατών της ελληνικής έννομης τάξης.
Η πολιτεία οφείλει να προβληματιστεί για αυτή τη δικαστική απόφαση και να δράσει. Όχι να πιέσει για να μην βγάλει άλλο δικαστήριο τέτοια απόφαση αλλά αντίθετα να μεριμνήσει έτσι ώστε να μην εξαναγκάζεται η ελληνική δικαιοσύνη να οδηγείται σε τέτοιες αποφάσεις.
ΠΗΓΗ.rizopoulospost.com
Ο λόγος για την πρόσφατη αθώωση 15 παράνομων μεταναστών που δραπέτευσαν στις 30 Σεπτεμβρίου από τα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ηγουμενίτσας.Το σκεπτικό του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ηγουμενίτσας στηρίχτηκε στην λογική ότι οι 15 αυτοί άνθρωποι δεν έπρεπε να κριθούν ένοχοι για «απόδραση κρατουμένου» διότι διέπραξαν το αδίκημα ενώ βρίσκονταν σε κατάσταση ανάγκης που αποκλείει τον καταλογισμό ατομικής ευθύνης.
Πράγματι, οι κατηγορούμενοι είχαν εγκλειστεί μαζί με άλλους 13 κρατουμένους σε ένα χώρο που δεν ξεπερνούσε τα 15 τ.μ, στον οποίον δεν μπορούσαν να ικανοποιήσουν βασικές ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού και ούτε καν είχαν χώρο κατάκλισης. Ο ίδιος ο Πλημμελειοδίκης Αθ. Τερζούδης δήλωσε χαρακτηριστικά κατά την ανάγνωση του δικαστικού πορίσματος, απευθυνόμενος προς τους κατηγορούμενους ότι «Δραπετεύσατε από τον εξευτελισμό γι’αυτό είστε αθώοι». Στηριζόμενο σε αυτά τα στοιχεία, το δικαστήριο έκρινε ότι παραβιάζονται τα άρθρα 3, 8, 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και κήρυξε τους κατηγορούμενους αθώους, ενώ επέβαλε στο Δημόσιο να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα.
Κανείς δεν στέκεται υπεράνω της ελληνικής δικαιοσύνης για να κρίνει μια δικαστική απόφαση. Όμως δεν γίνεται να μην προβληματίσει το γεγονός ότι ένα ελληνικό δικαστήριο αναγκάζεται να υπερασπιστεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια εις βάρος της δημόσιας ασφάλειας λόγω των αδυναμιών του κράτους να στεγάσει επαρκώς τους παρανομούντες μετανάστες. Εδώ ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι προφανής, είναι ο κίνδυνος της προσαρμογής των δικαστικών αποφάσεων στα πενιχρά μέσα καταστολής και σωφρονισμού των παραβατών της ελληνικής έννομης τάξης.
Η πολιτεία οφείλει να προβληματιστεί για αυτή τη δικαστική απόφαση και να δράσει. Όχι να πιέσει για να μην βγάλει άλλο δικαστήριο τέτοια απόφαση αλλά αντίθετα να μεριμνήσει έτσι ώστε να μην εξαναγκάζεται η ελληνική δικαιοσύνη να οδηγείται σε τέτοιες αποφάσεις.
ΠΗΓΗ.rizopoulospost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου