Η ανοχή στην αλητεία είναι συνενοχή

Φωτοβολίδες και μαχαιριές σε βάρος αθλητών.
Μπούκες και παλικαριές μέσα στο παρκέ, από διαπιστευμένους χούλιγκαν.
Πρόεδροι να απειλούν διαιτητές, διοικήσεις να επιδίδονται σε διαλόγους πεζοδρομίου με εκατέρωθεν βρισιές για «βρομιές» και «αλητείες».
Κι αυτό λέγεται οργάνωση τελικού αγώνα κυπέλου από την Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης! Προετοιμασία τραγική. Πριν από τον αγώνα, ευχολόγια. Μεγάλα λόγια, μικρές πράξεις.
Και στο τέλος η δυσωδία του οχετού από τις εξέδρες να πνίγει κάθε έννοια φίλαθλου πνεύματος και αθλητικής ψυχαγωγίας.
Οι «αιώνιοι» παρέμειναν και χθες το βράδυ ίδιοι και απαράλλακτοι.

Έκαναν αυτό που ξέρουν να κάνουν. «Γυαλιά, καρφιά» τα πάντα προκειμένου να συντηρηθεί ο «πόλεμος», διότι έτσι συντηρούνται και οι «στρατοί». Από κει και πέρα μπορούμε να ξαναρχίσουμε την παραφιλολογία για το κατά πόσο φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα, η ανεργία, το ανασφαλές μέλλον, η αστυνομία, κοκ. Ό,τι λέγεται συνήθως δηλαδή για να δοθεί συγχωροχάρτι στους αλήτες.
Δεν έχει σημασία να επιμερίσει κανείς τις ευθύνες στη μια ή στην άλλη πλευρά.
Στον Παναθηναϊκό ή στον Ολυμπιακό. Στους Αγγελόπουλους ή στους Γιαννακόπουλους.
Δεν φταίει κανένας. Ούτε το αληταριό της εξέδρας, ούτε οι διοικήσεις που το συντηρούν, ούτε οι ανευθυνοϋπεύθυνοι οργανωτές, ούτε οι ανήμποροι αστυνομικοί, ούτε η πολιτεία που όλο αυστηροποιεί τους νόμους και στο τέλος αποδεικνύεται μια «τρύπα στο νερό».
Για μένα, φταίνε πρώτοι απ΄όλους οι παίκτες και οι προπονητές των δύο ομάδων.
Ναι, έτσι ακριβώς. Διότι μόνον αυτοί μπορούν να δώσουν την απόλυτη λύση και δεν το κάνουν εδώ και χρόνια. Κάθονται άβουλοι και δέχονται τα πυρά, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους και ξεφτιλίζοντας την αξιοπρέπειά τους και τον επαγγελματισμό τους.Η ανοχή στην αλητεία είναι συνενοχή.
Η λύση λοιπόν είναι μία και μοναδική. Όχι στο πρώτο κέρμα. Όχι στην πρώτη βρισιά. Με το που θα συμβεί το πρώτο κρούσμα χουλιγκανικής συμπεριφοράς παίκτες και προπονητές πρέπει να τα μαζεύουν από τα αποδυτήρια και τον πάγκο και να πηγαίνουν σπίτια τους. Ας μένουν μόνοι τους οι αλήτες κι ας βγάζουν τα μάτια τους.
Όλα τα υπόλοιπα είναι να έχουμε να λέμε. Αν προπονητές και παίκτες δεν ζητήσουν τον σεβασμό που τους αξίζει, είναι βέβαιο πως κανείς δεν τους τον δώσει. Κι έτσι του χρόνου τέτοιες μέρες, εδώ είστε κι εδώ είμαστε, θα γίνουν ακριβώς τα ίδια…
ΥΓ: Κρίμα που μερικούς από τους χθεσινούς ταραξίες δεν τους πήγαν για…“photoshop”. Αν και δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από το κράτος. Αν είχαν λίγο μυαλό οι διοικήσεις των ομάδων θα καταλάβαιναν πως όσο «ταΐζουν» τους χούλιγκαν, καταστρέφουν την επιχειρηματική δραστηριότητά τους. Ένας υγιής αθλητισμός σε καιρό κρίσης θα ήταν μια μορφή ψυχαγωγίας που θα άφηνε τεράστια έσοδα. Σήμερα χρεωκοπούν καθώς τα γήπεδα αδειάζουν. Το ξύλο δεν κάνει καλό στις business. Πόσο κοντόφθαλμος πρέπει να είναι κάποιος για να μην το βλέπει;
ΠΗΓΗ.rizopoulospost.com