Treuhand – Ένα έμπιστο χέρι

Στις αρχές του 1990, εν μέσω της ευφορίας για την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου και με τις εξελίξεις προς τη γερμανική επανένωση να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, κάποιοι κατάλαβαν ότι θα πρέπεινα βρεθεί ένας τρόπος, έτσι ώστε να μπορέσουν να συμβαδίσουν -ακόμα και διατης βίας- δύο οικονομίες εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους.

Από τη μια ήταν η Δυτική Γερμανία η ισχυρότερη βιομηχανική δύναμη στην Ευρώπη και από την άλλη η Ανατολική Γερμανία, μια χώρα σε αποσύνθεση, με υποδομές που χρειάζονταν χρόνια για να μπορέσουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.

Πολιτικός χρόνος όμως δεν υπήρχε. Αποφασίστηκε λοιπόν η άμεση ιδιωτικοποίηση όλων των επιχειρήσεων της Ανατολικής Γερμανίας χωρίς να ληφθεί υπόψη οποιοδήποτε κόστος. Το τιτάνιο αυτό έργο ανέλαβε μια υπηρεσία, που άκουγε στο όνομα "Τρόιχαντ" (Treuhand).Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει "έμπιστο χέρι".

Όπως αποδείχτηκε όμως, πολλοί από αυτούς που ανέλαβαν αυτό το έργο κάθε άλλο παρά πρόσωπα εμπιστοσύνης ήταν. Οι αποκρατικοποιήσεις συνδέθηκαν με αμέτρητα σκάνδαλα, άφησαν πίσω τους πολλές υποψίες και μια πικρή γεύση στους Ανατολικογερμανούς πολίτες, ειδικά σε εκείνα τα τρία εκατομμύρια, που στάλθηκαν ξαφνικά στην ανεργία. Πολλοί ισχυρίζονταν ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Είναι όμως πολλοί κι εκείνοι, που επιμένουν ότι εδώ μιλάμε για ένα "πρωτόγνωροξεπούλημα", για το "μεγαλύτερο σκάνδαλο" στη μεταπολεμική Γερμανία, που επιδέξια φρόντισε να σκεπάσει γρήγορα η τότε κυβέρνηση του Χέλμουτ Κολ.

 Οι "27 της Ευρώπης" επιστρέφουνστο Βερολίνο και μιλούν με τους εμπνευστές της αρχικής ιδέας αλλά και με εκείνους, που προσπάθησαν να ρίξουν φως στις γκρίζες περιόδους της σχετικά σύντομης ζωής της "Τρόιχαντ". Και να ρωτήσουν αυτούς που βίωσαν τη μεγάλη αυτή επιχείρηση, αν τελικά θα μπορούσε να αποτελέσει, όπως προτείνουν κάποιοι, δύο δεκαετίες μετά και το πρότυπο για την επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων στην Ελλάδα.ΠΗΓΗ.psema.gr

Στη ΝΕΤ, τo Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012 στις 14:00, με τον Κώστα Αργυρό