Ένας σύγχρονος Ροβινσώνας Κρούσος

Σπάνια φοράει ρούχα και το μοναδικό φαγητό που τρώει είναι κέικ ρυζιού.

Όμως ο Μasafumi Nagasaki δηλώνει πως το μικρό αφιλόξενο ιαπωνικό νησί που επέλεξε για να ζήσει πριν από δυο δεκαετίες είναι και το μέρος που ελπίζει να αφήσει την τελευταία του πνοή.

Ο 76χρονος περίμενε πως και πως για να συνταξιοδοτηθεί όχι όμως για να απολαύσει τα αποκαλούμενα χρυσά χρόνια της σύνταξης του αλλά για να φύγει μακριά από όλους και όλα και να βρει τον δικό του παράδεισο μέσα στην μοναξιά και την φύση.
Στις αρχές του 1990 ο Ιάπωνας εγκατέλειψε τα πάντα πήρε λίγες προμήθειες και εγκαταστάθηκε στο μικρό νησί για να ζήσει εκεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Το νησί του, έχει μήκος μόλις ενός χιλιομέτρου και βρίσκεται κοντά στην νήσο Οκινάουα. Βραχώδεις παραλίες που αποτρέπουν ακόμα και τους ψαράδες να τον πλησιάσουν προσφέρουν στον Masafumi την απόλυτη ηρεμία που αναζητούσε και την απουσία ανθρώπων.
Πηγές νερού δεν υπάρχουν και ο ηλικιωμένος Ιάπωνας όλα αυτά τα χρόνια παλεύει με τους τυφώνες, τις καταιγίδες και τα δηλητηριώδη έντομα για να επιβιώσει. Ο ίδιος όμως δεν σκέφτεται καν την επιστροφή του πίσω στον πολιτισμό.
Πλέον έχει εγκαταλείψει τα ρούχα που τα φορά μόνο μια φορά την εβδομάδα όταν ταξιδεύει σε ένα γειτονικό νησί για να προμηθευτεί πόσιμο νερό και τα αγαπημένα του κέικ ρυζιού που τα πληρώνει η οικογένεια του. Ο ίδιος δηλώνει : ΄΄…Δεν θέλω να κάνω ότι μου λέει η κοινωνία, θέλω να ακολουθώ τους κανόνες της φύσης. Δεν μπορείς να νικήσεις την φύση έτσι απλά πρέπει να την υπακούς. Αυτό έμαθα όταν πρωτοήρθα εδώ και για αυτό μάλλον ακόμα τα καταφέρνω…΄΄.
Ο κύριος Ναγκασάκι πριν αποσυρθεί από τον πολιτισμό εργαζόταν στον τομέα της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης και καθημερινά συναναστρεφόταν με δεκάδες ανθρώπους. Σήμερα όμως απολαμβάνει ένα διαφορετικό τρόπο ζωής. Απόλυτα ελεύθερος.΄΄…
Το να περπατώ γυμνός ίσως ταιριάζει με την φυσιολογική κοινωνία όμως εδώ στο νησί νιώθεις πως είναι το σωστό, είναι σαν να φοράς την κατάλληλη ενδυμασία. Αν βάλεις ρούχα θα νιώθεις εντελώς ξένος με αυτό το μέρος…΄΄.
Κάθε μέρα πραγματοποιεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Το πρωί ξεκινά να γυμνάζεται στην παραλία κάτω από την θερμότητα και το φως του ήλιου. Και στην συνέχεια προετοιμάζει το φαγητό του πλένει και καθαρίζει τον καταυλισμό του πριν το φως του ήλιου χαθεί και τα έντομα και οι άλλοι παράξενοι κάτοικοι του νησιού κάνουν την εμφάνιση του.
Ένας εκκεντρικός ίσως άνθρωπος για όλους εμάς που δύσκολα μπορούμε να καταλάβουμε την επιλογή του. Ο ίδιος όμως δείχνει ευτυχισμένος, χαμογελά μπροστά στον φωτογραφικό φακό και αποκαλύπτει το κίνητρο της επιλογής του.΄΄…
Το να βρίσκει κάποιος το μέρος που θέλει να πεθάνει είναι πολύ σημαντικό και εγώ έχω αποφασίσει πως αυτό είναι το ιδανικό για μένα. Δεν είχα ποτέ συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι κάτι τέτοιο. Θα μπορούσε να ήταν σε ένα νοσοκομείο, ίσως κοντά στην οικογένεια μου. αλλά το να αφήνεις την τελευταία σου πνοή εδώ, περιτριγυρισμένος από την φύση είναι μοναδικό…΄΄.

 ΠΗΓΗ.goodstory.gr