Οι μυρωδιές που έχουν συνδεθεί με επικίνδυνες εμπειρίες κάνουν τη μύτη να αντιδρά πριν καν προλάβει ο εγκέφαλος να αντιληφθεί το ερέθισμα, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη.
Οι νευροεπιστήμονες πίστευαν ότι ένα περιβαλλοντικό ερέθισμα δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως τρομακτικό παρά μόνο όταν ο εγκέφαλος αντιληφθεί το ερέθισμα αυτό μέσω των αισθήσεων.
Όμως, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Ράντγκερς στις ΗΠΑ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αντίδραση του οργανισμού σε επικίνδυνα και επώδυνα ερεθίσματα μπορεί να συμβεί σε αισθητηριακό επίπεδο, πριν ακόμη ο εγκέφαλος προλάβει να ερμηνεύσει το ερέθισμα.
«Έχουμε την τάση να θεωρούμε ότι η μάθηση συμβαίνει μόνο βαθιά στον εγκέφαλο.
Βλέπουμε όμως τώρα ότι το νευρικό σύστημα μπορεί να γίνει ιδιαίτερα ευαίσθητο σε απειλητικά ερεθίσματα και ότι η μάθηση του φόβου μπορεί να επηρεάσει τα σήματα που διαβιβάζονται από τα αισθητήρια όργανα στον εγκέφαλο», εξηγεί ο Τζον ΜακΓκαν, επικεφαλής της έρευνας.
Η ομάδα του πραγματοποίησε πειράματα σε ποντίκια κάνοντας μια σειρά ήπιων ηλεκτροσόκ ενώ ταυτόχρονα τα εξέθετε σε μια συγκεκριμένη μυρωδιά.
Όταν τα πειραματόζωα είχαν μάθει να αντιδρούν με φόβο σε αυτή την οσμή, οι ερευνητές παρακολούθησαν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα μέσω μιας σχισμής στο πάνω μέρος του κρανίου.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις, τα νευρικά κύτταρα στις μύτες των εκπαιδευμένων πειραματοζώων είχαν αρχίσει να αντιδρούν πιο έντονα στη συγκεκριμένη οσμή σε σχέση με ποντίκια που δεν είχαν μάθει να φοβούνται τη μυρωδιά.
Επίσης, τα νευρικά κύτταρα τις μύτης των εκπαιδευμένων ποντικών παρήγαγαν τέσσερις φορές μεγαλύτερες ποσότητες νευροδιαβιβαστών όταν αντιλαμβάνονταν το τρομακτικό ερέθισμα.
Αυτά τα συμπεράσματα, εκτιμούν οι επιστήμονες, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες.
«Γνωρίζουμε ότι οι αγχώδεις διαταραχές, όπως η μετατραυματική διαταραχή, μπορούν να πυροδοτηθούν από οσμές, όπως συμβαίνει με τη μυρωδιά του ντίζελ σε στρατιώτες που έχουν επιστρέψει από τον πόλεμο», αναφέρει ο Δρ ΜακΓκαν.
«Η μελέτη μας δείχνει ένα νέο τρόπο σκέψης για τον τρόπο που μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο».
ΠΗΓΗ.rizopoulospost.com
Οι νευροεπιστήμονες πίστευαν ότι ένα περιβαλλοντικό ερέθισμα δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως τρομακτικό παρά μόνο όταν ο εγκέφαλος αντιληφθεί το ερέθισμα αυτό μέσω των αισθήσεων.
Όμως, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Ράντγκερς στις ΗΠΑ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αντίδραση του οργανισμού σε επικίνδυνα και επώδυνα ερεθίσματα μπορεί να συμβεί σε αισθητηριακό επίπεδο, πριν ακόμη ο εγκέφαλος προλάβει να ερμηνεύσει το ερέθισμα.
«Έχουμε την τάση να θεωρούμε ότι η μάθηση συμβαίνει μόνο βαθιά στον εγκέφαλο.
Βλέπουμε όμως τώρα ότι το νευρικό σύστημα μπορεί να γίνει ιδιαίτερα ευαίσθητο σε απειλητικά ερεθίσματα και ότι η μάθηση του φόβου μπορεί να επηρεάσει τα σήματα που διαβιβάζονται από τα αισθητήρια όργανα στον εγκέφαλο», εξηγεί ο Τζον ΜακΓκαν, επικεφαλής της έρευνας.
Η ομάδα του πραγματοποίησε πειράματα σε ποντίκια κάνοντας μια σειρά ήπιων ηλεκτροσόκ ενώ ταυτόχρονα τα εξέθετε σε μια συγκεκριμένη μυρωδιά.
Όταν τα πειραματόζωα είχαν μάθει να αντιδρούν με φόβο σε αυτή την οσμή, οι ερευνητές παρακολούθησαν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα μέσω μιας σχισμής στο πάνω μέρος του κρανίου.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις, τα νευρικά κύτταρα στις μύτες των εκπαιδευμένων πειραματοζώων είχαν αρχίσει να αντιδρούν πιο έντονα στη συγκεκριμένη οσμή σε σχέση με ποντίκια που δεν είχαν μάθει να φοβούνται τη μυρωδιά.
Επίσης, τα νευρικά κύτταρα τις μύτης των εκπαιδευμένων ποντικών παρήγαγαν τέσσερις φορές μεγαλύτερες ποσότητες νευροδιαβιβαστών όταν αντιλαμβάνονταν το τρομακτικό ερέθισμα.
Αυτά τα συμπεράσματα, εκτιμούν οι επιστήμονες, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες.
«Γνωρίζουμε ότι οι αγχώδεις διαταραχές, όπως η μετατραυματική διαταραχή, μπορούν να πυροδοτηθούν από οσμές, όπως συμβαίνει με τη μυρωδιά του ντίζελ σε στρατιώτες που έχουν επιστρέψει από τον πόλεμο», αναφέρει ο Δρ ΜακΓκαν.
«Η μελέτη μας δείχνει ένα νέο τρόπο σκέψης για τον τρόπο που μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο».
ΠΗΓΗ.rizopoulospost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου