Η μεσαία τάξη είναι αυτή που έχει δει τα τελευταία τρία – τέσσερα χρόνια, να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια της.
Γι αυτό και βρίσκεται σε πανικό.
Νιώθει μόνη και αβοήθητη, χωρίς πολιτική υποστήριξη και εκπροσώπηση.
Από τη μια, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ «πρόδωσαν» τους όρους του κοινωνικού συμβολαίου που είχαν συνάψει μαζί της, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει βρει ακόμη τον τρόπο να συνάψει ένα καινούργιο κοινωνικό συμβόλαιο μαζί της.
Όσο για τους «μικρούς» του πολιτικού παιχνιδιού, τα ίδια και χειρότερα.
Οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» του Καμμένου δεν κατάφεραν τίποτα περισσότερο από το να μοιάζουν με δεξιά συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η ΔΗΜΑΡ όσο κι αν προσπαθεί να συγκροτήσει μια αυτόνομη φυσιογνωμία, δεν έχει καταφέρει να πείσει πως μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από το αριστερό άλλοθι μια δεξιάς κυβέρνησης όπως χθες ή το δεξιό άλλοθι μιας αριστερής κυβέρνησης όπως αύριο.
Η μεσαία τάξη έχει μείνει πολιτικά «ορφανή» και γι αυτό γίνεται εκ των πραγμάτων το «κλειδί» των πολιτικών εξελίξεων.
Αν δεν βρει την αστική πολιτική έκφραση που θα της αναπτερώσει την ελπίδα, πολύ φοβάμαι πως ο πανικός της θα εκφραστεί εκλογικά με τρόπο που θα οδηγήσει σε πολιτικά, ενδεχομένως και εθνικά, αδιέξοδα.
ΠΗΓΗ.rizopoulospost.com
Γι αυτό και βρίσκεται σε πανικό.Νιώθει μόνη και αβοήθητη, χωρίς πολιτική υποστήριξη και εκπροσώπηση.
Από τη μια, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ «πρόδωσαν» τους όρους του κοινωνικού συμβολαίου που είχαν συνάψει μαζί της, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει βρει ακόμη τον τρόπο να συνάψει ένα καινούργιο κοινωνικό συμβόλαιο μαζί της.
Όσο για τους «μικρούς» του πολιτικού παιχνιδιού, τα ίδια και χειρότερα.
Οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» του Καμμένου δεν κατάφεραν τίποτα περισσότερο από το να μοιάζουν με δεξιά συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η ΔΗΜΑΡ όσο κι αν προσπαθεί να συγκροτήσει μια αυτόνομη φυσιογνωμία, δεν έχει καταφέρει να πείσει πως μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από το αριστερό άλλοθι μια δεξιάς κυβέρνησης όπως χθες ή το δεξιό άλλοθι μιας αριστερής κυβέρνησης όπως αύριο.
Η μεσαία τάξη έχει μείνει πολιτικά «ορφανή» και γι αυτό γίνεται εκ των πραγμάτων το «κλειδί» των πολιτικών εξελίξεων.
Αν δεν βρει την αστική πολιτική έκφραση που θα της αναπτερώσει την ελπίδα, πολύ φοβάμαι πως ο πανικός της θα εκφραστεί εκλογικά με τρόπο που θα οδηγήσει σε πολιτικά, ενδεχομένως και εθνικά, αδιέξοδα.
ΠΗΓΗ.rizopoulospost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου