Γράφει ο Πέτρος Χασάπης
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του υπαρκτού σοσιαλισμού, το παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης που επιβλήθηκε από τη Δύση είναι μονοπολικό.
Σε αυτό το μονοπολικό μοντέλο ηγείται η διεθνής οικονομική ολιγαρχία (δηλαδή το σύνολο των οικονομικών ελίτ των εθνικών κρατών), η οποία στηρίζεται πάνω στα αντιπροσωπευτικά πολιτικά συστήματα, ελέγχοντας πλήρως τις εθνικές πολιτικές ελίτ των εθνικών κρατών, με τη βοήθεια των οποίων έχει ανοίξει τα εθνικά σύνορα στα οικονομικά της συμφέροντα και έχει καταργήσει σε μεγάλο βαθμό τις εθνικές κυριαρχίες, εκμεταλλευόμενη άμεσα τους ανυπεράσπιστους λαούς.
Η διεθνής οικονομική ολιγαρχία χρησιμοποιεί ως αιχμή της δράσης της τις ΗΠΑ, ως πειραματικό εργαστήριο των σχεδίων της την Ευρωζώνη και ως στρατιωτικό της βραχίονα το ΝΑΤΟ.
Ως παγκόσμιο νόμισμα χρησιμοποιεί το δολάριο, ενώ στο πειραματικό της εργαστήριο χρησιμοποιεί το ευρώ.
Μοναδικός, μέχρι στιγμής αντίπαλος πόλος σ’ αυτό το παγκόσμιο σύστημα, προβάλει ο αυξανόμενος εθνικισμός, ο οποίος διακηρύσσει την επιστροφή στα κυρίαρχα εθνικά κράτη
Όπως είναι επόμενο, αυτός ο αντίπαλος πόλος χτυπιέται με σφοδρότητα εν τη γενέσει του.
Ένα από τα εθνικά κράτη που αντιστέκεται σε αυτή την Παγκοσμιοποίηση είναι και η Ρωσία του Πούτιν. Όχι φυσικά η Ρωσία της ρωσικής ολιγαρχίας.
Παλιότερα, οι ΗΠΑ με την τεχνική της μείωσης των τιμών του πετρελαίου γκρέμισαν την τότε ετοιμόρροπη ΕΣΣΔ.
Σήμερα η Δύση χρησιμοποιεί την ίδια τεχνική για να πλήξει την Ρωσία.
Αφενός ρίχνει την τιμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου για να πλήξει οικονομικά τη Ρωσία η οποία στην ουσία ζει από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου και αφετέρου ρίχνει την τιμή του χρυσού για να ανεβάσει την αξία του δολαρίου.
Επομένως η Μόσχα πουλώντας πετρέλαιο και αέριο φθηνότερα με σκληρό δολάριο, έναντι του δικού της νομίσματος, θα οδηγηθεί αργά ή γρήγορα σε οικονομική κρίση και σε εξέγερση του ρωσικού λαού βοηθούμενη και από τη ρωσική οικονομική ολιγαρχία.
Ένα τέχνασμα που μετέρχεται, πριν τη χρήση των όπλων, η παγκοσμιοποίηση, με τελευταίο παράδειγμα την Ουκρανία.
Ο Πούτιν όμως ήδη χρησιμοποιεί την οικονομική παγίδα που του έστησε η Δύση, για να ρίξει την ίδια τη Δύση μέσα σ’ αυτήν. Τι κάνει ακριβώς;
Απλά πουλάει φθηνά πετρέλαιο και αέριο παίρνοντας ακριβά δολάρια, αλλά την ίδια στιγμή δίνει αμέσως τα ακριβά δολάρια και αγοράζει φθηνό χρυσό, αυξάνοντας τα αποθέματά του σε χρυσό.
Για παράδειγμα, το τρίτο τρίμηνο του 2014 όλες μαζί οι κεντρικές τράπεζες της γης αγόρασαν 38 τόνους χρυσού, ενώ η Ρωσία μόνη της αγόρασε 55 τόνους χρυσού.
Την ίδια τακτική ακολουθεί και η Κίνα
Η Δύση και ειδικά η δυτική Ευρώπη, είναι άμεσα εξαρτημένη από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Ρωσίας και επομένως δεν μπορεί να σταματήσει να εισάγει από τη Ρωσία.
Αν λοιπόν η παραπάνω κατάσταση συνεχιστεί, η Δύση θα αρχίσει να χάνει τα αποθέματά της σε χρυσό, υπέρ Ρωσίας και Κίνας.
Έτσι η Δύση (Παγκοσμιοποίηση) έπεσε η ίδια μέσα στην παγίδα που έστησε στον Πούτιν. Τώρα, είτε θα πρέπει να δράσει πολεμικά (το θέμα της Ουκρανίας προσφέρει αυτή την ευκαιρία), πράγμα όμως πολύ δύσκολο και με μεγάλο ρίσκο, είτε θα πρέπει να υποχωρήσει, αν δεν θέλει να χάσει όλο το χρυσό της.
ΠΗΓΗ. rizopoulospost.com
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του υπαρκτού σοσιαλισμού, το παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης που επιβλήθηκε από τη Δύση είναι μονοπολικό.
Σε αυτό το μονοπολικό μοντέλο ηγείται η διεθνής οικονομική ολιγαρχία (δηλαδή το σύνολο των οικονομικών ελίτ των εθνικών κρατών), η οποία στηρίζεται πάνω στα αντιπροσωπευτικά πολιτικά συστήματα, ελέγχοντας πλήρως τις εθνικές πολιτικές ελίτ των εθνικών κρατών, με τη βοήθεια των οποίων έχει ανοίξει τα εθνικά σύνορα στα οικονομικά της συμφέροντα και έχει καταργήσει σε μεγάλο βαθμό τις εθνικές κυριαρχίες, εκμεταλλευόμενη άμεσα τους ανυπεράσπιστους λαούς.
Η διεθνής οικονομική ολιγαρχία χρησιμοποιεί ως αιχμή της δράσης της τις ΗΠΑ, ως πειραματικό εργαστήριο των σχεδίων της την Ευρωζώνη και ως στρατιωτικό της βραχίονα το ΝΑΤΟ.
Ως παγκόσμιο νόμισμα χρησιμοποιεί το δολάριο, ενώ στο πειραματικό της εργαστήριο χρησιμοποιεί το ευρώ.
Μοναδικός, μέχρι στιγμής αντίπαλος πόλος σ’ αυτό το παγκόσμιο σύστημα, προβάλει ο αυξανόμενος εθνικισμός, ο οποίος διακηρύσσει την επιστροφή στα κυρίαρχα εθνικά κράτη
Όπως είναι επόμενο, αυτός ο αντίπαλος πόλος χτυπιέται με σφοδρότητα εν τη γενέσει του.
Ένα από τα εθνικά κράτη που αντιστέκεται σε αυτή την Παγκοσμιοποίηση είναι και η Ρωσία του Πούτιν. Όχι φυσικά η Ρωσία της ρωσικής ολιγαρχίας.
Παλιότερα, οι ΗΠΑ με την τεχνική της μείωσης των τιμών του πετρελαίου γκρέμισαν την τότε ετοιμόρροπη ΕΣΣΔ.
Σήμερα η Δύση χρησιμοποιεί την ίδια τεχνική για να πλήξει την Ρωσία.
Αφενός ρίχνει την τιμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου για να πλήξει οικονομικά τη Ρωσία η οποία στην ουσία ζει από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου και αφετέρου ρίχνει την τιμή του χρυσού για να ανεβάσει την αξία του δολαρίου.
Επομένως η Μόσχα πουλώντας πετρέλαιο και αέριο φθηνότερα με σκληρό δολάριο, έναντι του δικού της νομίσματος, θα οδηγηθεί αργά ή γρήγορα σε οικονομική κρίση και σε εξέγερση του ρωσικού λαού βοηθούμενη και από τη ρωσική οικονομική ολιγαρχία.
Ένα τέχνασμα που μετέρχεται, πριν τη χρήση των όπλων, η παγκοσμιοποίηση, με τελευταίο παράδειγμα την Ουκρανία.
Ο Πούτιν όμως ήδη χρησιμοποιεί την οικονομική παγίδα που του έστησε η Δύση, για να ρίξει την ίδια τη Δύση μέσα σ’ αυτήν. Τι κάνει ακριβώς;
Απλά πουλάει φθηνά πετρέλαιο και αέριο παίρνοντας ακριβά δολάρια, αλλά την ίδια στιγμή δίνει αμέσως τα ακριβά δολάρια και αγοράζει φθηνό χρυσό, αυξάνοντας τα αποθέματά του σε χρυσό.
Για παράδειγμα, το τρίτο τρίμηνο του 2014 όλες μαζί οι κεντρικές τράπεζες της γης αγόρασαν 38 τόνους χρυσού, ενώ η Ρωσία μόνη της αγόρασε 55 τόνους χρυσού.
Την ίδια τακτική ακολουθεί και η Κίνα
Η Δύση και ειδικά η δυτική Ευρώπη, είναι άμεσα εξαρτημένη από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Ρωσίας και επομένως δεν μπορεί να σταματήσει να εισάγει από τη Ρωσία.
Αν λοιπόν η παραπάνω κατάσταση συνεχιστεί, η Δύση θα αρχίσει να χάνει τα αποθέματά της σε χρυσό, υπέρ Ρωσίας και Κίνας.
Έτσι η Δύση (Παγκοσμιοποίηση) έπεσε η ίδια μέσα στην παγίδα που έστησε στον Πούτιν. Τώρα, είτε θα πρέπει να δράσει πολεμικά (το θέμα της Ουκρανίας προσφέρει αυτή την ευκαιρία), πράγμα όμως πολύ δύσκολο και με μεγάλο ρίσκο, είτε θα πρέπει να υποχωρήσει, αν δεν θέλει να χάσει όλο το χρυσό της.
ΠΗΓΗ. rizopoulospost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου